Waar waren we ook al weer gebleven…? – O ja; de stukadoors waren begonnen met het hakken in de oude stuclagen – maar daar komen we nog op terug…
Eerst kregen we op zondag 15 september een rondleiding over de begraafplaats door de directeur, mevrouw Anja Vink. Zij vertelde eerst iets over de verbouwingen aan de gebouwen, die pas een jaar geleden werden afgerond, en over de projecten die intussen zijn ontwikkeld inzake educatie, vooral gericht op kinderen.
Toen gingen we de begraafplaats op (7 ha. groot, met plaats voor 27.000 doden!); gelukkig was het prachtig weer! We kwamen een paar priestergraven tegen (o.a. het graf waar Fons Braam, de vorige pastoor van de Obrechtkerk ligt),
 |
 |
 |
en de graven van oude bekenden: Wim Sonneveld en pater Jan van Kilsdonk.
Maar nu terug naar die stukadoors! Toen ik op een middag binnen liep zag ik hen bezig met de boorhamers: ik dacht werkelijk dat de Sahara buiten haar oevers was getreden en dat er een heuse zandstorm woedde in de kerk – maar dat bleek ‘slechts’ het vrijkomende stof te zijn. Volgens mij hebben zij niet zo’n gezond beroep!
 |
 |
Toen ik al die gaten in de muren zag dacht ik: “dit komt nooit meer goed…!”. 
Maar toen ik op zondag 22 september in de kerk kwam zag ik dat een belangrijk deel van de muren inmiddels keurig glad gestuukt is! De sierlijsten aan de bovenkant en de pilasters gaan natuurlijk de grootste klus opleveren, maar het veelbelovende begin is er!!!
.jpg) |
.jpg) |
Gertjan Arentsen