Boodschap van de oud-katholieke en Anglicaanse bisschoppen in
continentaal Europa aan hun kerken ter gelegenheid van het feest van St.
Willibrord 2019
Beste broeders en zusters in Christus:
Ik stuur jullie hartelijke groeten voor het feest van St. Willibrord. Elke keer als we het feest
vieren van een van onze broeders of zusters die ons in deze wereld zijn voorgegaan,
proberen we drie dingen te doen: ten eerste, God danken voor hun leven en voorbeeld; ten
tweede, inspiratie vinden in moeilijke tijden vandaag; en ten derde, iets leren voor de
toekomst.
We kunnen God danken voor het voorbeeld van St. Willibrord, een leven gekenmerkt door
doorzettingsvermogen in het verlangen om Jezus Christus te dienen. De context waarin hij
zijn missie ontwikkelde verschilt niet veel van onze huidige context. Het Europa van die tijd
was multicultureel en heidens. Ons huidige Europa is multicultureel en geseculariseerd.
Vroeger waren er dienaars van afgoden, tegenwoordig vinden we onder ons aanbidders van
geld en plezier.
De huidige tijd wordt gekenmerkt door verschillende crises: de ecologische crisis, met het
verbranden van het Amazonewoud en de vernietiging van de natuur in het algemeen, de
politieke crisis met een Brexit die probeert de waarden te vernietigen die we samen in
Europa hebben gecreëerd, en de humanitaire crisis, waarbij duizenden mensen Europa
proberen te bereiken vanuit andere armere continenten. Deze crises verschillen niet veel
van die welke bestonden toen St. Willibrord leefde; we kunnen worden geïnspireerd door de
standvastigheid van Willibrord, vechtend voor soortgelijke crises in zijn tijd, zodat we
kunnen vechten in onze huidige crises. Hoe meer dingen veranderen, zeggen ze, hoe meer
ze hetzelfde blijven.
Voor de toekomst kunnen we leren dat God de Heer van de geschiedenis is. Bij vele
gelegenheden redde God deze heilige in moeilijke en gevaarlijke tijden. Bijvoorbeeld: toen
hij de Friezen evangeliseerde; bij de dood van koning Pepijn, zijn opvolger, Radboud, die een
opstand begon die veel kerken trof en veel christenen doodde. St. Willibrord zocht zijn
toevlucht in een klooster dat hij had gesticht en toen Radboud stierf in 719 keerde St.
Willibrord terug om te evangeliseren. Ondanks de zeer ernstige tegenslagen waarmee hij
geconfronteerd werd, bleef hij constant in zijn geloof. Als we ons leven herinneren, zullen
we ontdekken dat God in het verleden heeft geholpen. Het verhaal van St. Willibrord is een
verhaal over hoop. God heeft hem vele malen geholpen en we weten zeker dat hij ons ook
kan helpen.
In naam van de oud-katholieke en anglicaanse bisschoppen van continentaal Europa,
Carlos Lopez-Lozano
(Bisschop van Madrid van de Spaanse hervormde bisschoppelijke kerk (Anglicaanse
communie)