Gespreksgroep Geloofs- en levensvragen I & II
Op 4 december 2010 en op 18 januari 2011 kwam de groep geloof en levensvragen weer bijeen.
Thema op 4 dec. was het beeld dat Anselm Grün zich vormt van God. Als samenvatting daarvan waren een aantal uitspraken opgesteld. De eerste was: God is liefde.
De liefde staat boven het gezond verstand en de logica. De liefde wordt door sommigen gezien als absolute waarheid en niet als iets subjectiefs. Maar, wordt ook gezegd, dit moet geen dogma worden. Liefde moet je ervaren op een persoonlijke manier, zoals dat ook geldt voor liefde tussen mensen. Liefde wordt dan ervaren als kracht, waarvoor gebeden kan worden, om uit moeilijkheden te komen. ‘God is liefde’ is uitgangspunt van het christendom en kan worden gezien als een bewustzijnsontwikkeling van het Oude naar het Nieuwe Testament.
De liefde van God is liefde in de relatie van God tot mens en in de relatie van mens tot medemens. Daarbij respecteert God de vrije wil van de mens. Waarom? Omdat van echte liefde pas sprake is als er een keuzevrijheid is. De vraag is dan: staat God buiten de schepping of is Hij de schepping? Daarop wordt geantwoord dat men God in zichzelf kan ervaren op het ene moment, bijvoorbeeld in gebed, of als partner op een ander moment.
Mensen kunnen door de liefde van God ook meer van zichzelf gaan houden. Ook wordt verteld hoe sommige monniken in het licht van deze liefde ieder mens zien zoals hij in wezen is. Je kan zeggen: wie zo’n innerlijke rust heeft gevonden, heeft de wereld om zich heen verlost.
Op 18 januari was het thema: de bevrijding van de mens in de eucharistie, naar aanleiding van een preek van Jarek Kubacki.
In de eucharistie wordt het laatste avondmaal van Jezus met zijn leerlingen weer beleefd. Dat is te vergelijken met het Pesach-maal in de joodse religie. Dat is meer dan een herdenking van de bevrijding uit Egypte, het is een bevrijding uit de slavernij op het moment zelf. Zo kan ook de eucharistie gezien worden als een bevrijding op dat moment, het loslaten van de oude mens. In het dagelijks leven ziet men dat gebeuren als mensen door ervaringen in het leven veranderen en, als dat niet wordt begrepen, uit elkaar groeien.
In de bijbel bestaat geen verschil tussen heden en verleden. De bijbelse geschiedenis kan je zien als de innerlijke geschiedenis van ieder mens. Vergelijk de ontwikkeling van het godsbeeld in het oude testament: de god van de regels en wetten, naar het godsbeeld van het nieuwe testament: de god van de liefde (thema van 4 december). Die ontwikkeling is vaak ook in de mens aan te wijzen.
De kern waar het in de bevrijding om draait, is dat je het oude loslaat en het onbekende nieuwe tegemoet gaat. Dat doe je niet zo maar. Daarvoor moet je iets van de aanwezigheid van God en van zijn liefde ervaren, anders hou je je vast aan de bekende situatie, hoe ellendig ook. De eucharistie is een moment om ons te oefenen in het openstellen van onze geest voor God. Dan krijgen we de kans om de aanwezigheid van God te ervaren, zodat we ons durven bevrijden van slavernij en een nieuwe toekomst tegemoet gaan.