Oecumene in Europa
Dr. Bas Plaisier, lid van het oude Centraal Comité, begaf zich daarop naar de microfoon: ‘Met een structuurwijziging zullen we nog geen mentaliteit veranderen. Het is één van de gebreken in de CEC dat we onvoldoende van hart tot hart spreken. Laat het Centraal Comité daarom ook met een voorstel komen voor een nieuw oecumenisch commitment’.
Bisschop Wolfgang Huber, voorzitter van de EPD in Duitsland, had eerder de dag geopend met een pleidooi voor een nieuw oecumenisch visioen in Europa. Hij waarschuwde voor een kerk die zich in de niche laat plaatsen, waarbij het geloof alleen iets wordt voor gelijkgezinden. Hij noemde de oecumene als mogelijkheid om gezamenlijk naar buiten te treden. De oecumene is daarbij niet een vraag aan ons, aldus de Duitse bisschop, het is een gegeven, een gift. “Het is niet een zaak van een beslissing die we kunnen vervullen of ontkennen. Het feit dat we één christelijke kerk zijn behoort tot de fundamenten van het geloof’.
Dooperkenning
Huber ging ook in op de gezamenlijke dooperkenning die in 2007 in Duitsland tot stand gekomen is. Zoals bekend werkt de Nederlandse Raad van Kerken naar Duits voorbeeld eveneens aan zo’n dooperkenning. Huber noemde die erkenning ‘een van de meest veelbelovende oecumenische ontwikkelingen’.
De jongvolwassenen hielden een presentatie tijdens de CEC waarbij ze aandrongen op meer eensgezindheid. ‘Wij hopen op een sterk gevoel van eenheid waarbij de rijke verscheidenheid van christelijke tradities wordt gevierd’. En: ‘Wij geloven in het belang van het bouwen aan een verwelkomende en inclusieve gemeenschap die de diversiteit van de leden omhelst’.