De restauratie van de altaaropstand en het tabernakel in de kerk levert een feest voor het oog op, maar wat waren de achtergronden? Restaurateur Pol Bruijs en kerkhistoricus Dick Schoon, ook pastoor van de parochie, gingen hierop in tijdens een goed bezochte presentatie. Schoon ging in op de herkomst en de spirituele betekenis van een tabernakel – een plek waar Gods aanwezigheid zichtbaar en ervaarbaar is. Ook schetste hij de reis die dit tabernakel achter de rug heeft. Volgens een briefje dat in het meubelstuk gevonden werd tijdens de restauratie is het door werklieden in Dordrecht gemaakt en heeft het eerst daar in een oud-katholieke kerk gestaan.
Vervolgens is het in Amsterdam, in de toenmalige schuilkerk in de Barndesteeg, terechtgekomen, en vandaar op zijn huidige plek in het kerkgebouw aan de Ruysdaelstraat. Pol Bruijs liet een andere onbekende kant van het tabernakel en het altaar zien. In naam van schilder Leonieke Polman, die zich had moeten afmelden, legde hij eerst het nauwkeurige en arbeidsintensieve proces van het geschilderde marmerwerk uit. Daarna gaf hij inzicht in de mechanische kant van het tabernakel, dat, omdat het drie vakken heeft, als een soort carrousel functioneert. Het beschikt bovendien over een heel oud en authentiek slot – waarvan hij afraadde om het te gebruiken. Oude sloten sluiten goed, maar of ze ooit weer opengaan.? Een levendige discussie volgde op beide lezingen.
Het altaar voor de restauratie
Het altaar na de restauratie