Verslag Zilverplus bijeenkomst – 23 januari 2014

Het jaar 2014 zijn we als Zilverplus positief begonnen. Met 16 aanmeldingen waren Geert en ik zeer verheugd. Dat er op het laatste moment 2 mensen zich af moeten melden is jammer voor beide partijen. We dronken koffie of thee met een plak zelfgebakken cake erbij.

 

De bijeenkomst werd geopend door Will en voor deze keer hielden we een kort voorstelrondje omdat we nieuwe mensen mochten verwelkomen, Lies en Co Kroon.

Ook werd er nog even een korte toelichting gegeven op het project voor de voedselbank. De kratten achterin de kerk met flessen shampoo er in hadden tot een vraag geleid.

We hebben een kaart verstuurd naar Jaap Spaans, die al geruime tijd ziek is en als gevolg daarvan niet bij ons gezelschap aanwezig kan zijn. We wensen hem van harte beterschap.

 

Will las vervolgens een tekst voor met de titel:

 

Epifanie

 

Wij zijn op zoek

naar wegen om te leven

om lief te hebben

en elkaar te zien.

Wij zijn op zoek

Naar God, die ons wil horen;

ons niet vergeet

ons niet verlaten wil.

 

Wij zijn op zoek

naar rechtvaardigheid

naar recht en krom

en naar wat wijs is.

Zo zoeken wij naar Licht

in onze duisternis

terwijl ons duister

licht wordt in Zijn licht

 

O Heer, verschijn!

Dat wij Uw sterren plukken,

de hemel openrukken

en bij U zijn.

 

We hadden Nico Sarot, die werkzaam is bij het luchthavenpastoraat op Schiphol als gast en hij bleek een hele plezierige inleider te zijn.

Hij heeft ons bevlogen verteld over zijn werk op het luchthavenpastoraat. Hij is daar aanwezig namens de Anglicaanse en Oud-Katholieke kerk in een team met 2 collega’s. Deze werken er namens de Rooms-katholieke kerk en de PKN. En er zijn 25 vrijwilligers die er voor zorgen dat er tijdens kantooruren altijd iemand beschikbaar is voor een gesprek.

Met behulp van een fotoserie – met dank aan Dick Schoon voor de geleende beamer en laptop – kregen we beeld bij wat Schiphol allemaal is, veel meer dan een vertrek- en aankomsthal. Ook het aantal mensen dat werkzaam is op de luchthaven is enorm.

En daar, achter de douane is een meditatiecentrum. Een prachtige ruimte  waar het licht van boven kan binnenvallen en waar een plek en plaats is voor alle mensen en godsdiensten. Er is zorgvuldig nagedacht over de presentatie, geen duidelijke symbolen die naar een bepaalde godsdienstige richting verwijzen. Maar wel een plek voor moslims om hun schoeisel neer te zetten een aanduiding op de vloer waardoor je weet waar het oosten is.

Over zijn motivatie om in te gaan op het verzoek om dit werk te gaan doen vertelde hij openhartig.

En dan zijn ervaringen. Wat een prachtige verhalen over bijzondere ontmoetingen met mensen, soms  in een verdrietige situatie door het overlijden van een echtgenoot tijdens een vakantie, verwarde mensen waar ze bijgehaald worden, agressieve mensen, thuislozen, mensen die bestolen zijn, zelfs van hun kleding. Ergens verscholen in een uithoek van Schiphol is een post van het Leger des Heils waar veel mee wordt samengewerkt, zeker in dat soort situaties.

Maar ook met al die verschillende diensten die er werkzaam zijn. Van marechaussee, de medische dienst, medewerkers van luchtvaartmaatschappijen, noem het maar op.

 

Zoals gebruikelijk op deze bijeenkomst werd Nico hartelijk bedankt voor zijn verhaal en kreeg hij een boekje als dank overhandigd. Het was weer tijd voor de lunch, dit keer eigengemaakte minestronesoep en ciabatta brood.

 

De volgende bijeenkomst is gepland voor donderdag 3 april en als spreker is dan uitgenodigd Han Louman. Hij komt vertellen wat hij allemaal aanwerk verricht achter de schermen in de landelijke kerk:  bij de Congrescommissie, Missie Sint Barbara en de commissie Geldwerving.

En dat is zeker de moeite waard.

 

Will Keman