In het weekend van Hemelvaart bezochten we met een groep van 11 parochianen het Sint Liobaklooster in Egmond aan Zee. De groep bestond vooral uit leden van gespreksgroep het Mirakel. Het was een zeer geslaagd uitstapje waarbij we tijd hadden om te ontspannen, ons geloof te verdiepen en om elkaar als groep beter te leren kennen.
Het Sint Liobaklooster is in 1935 gesticht door Hildegard Michaelis en behoort tot de orde van de Benedictijnen. De zusters voorzien in hun levensonderhoud door het vervaardigen van religieuze kunst. Het klooster heeft onder andere een weverij, een atelier voor houtbewerking, een pottenbakkerij en een naaikamer. In het klooster zijn ook veel voorbeelden te zien van de kunst die door de zusters is gemaakt. Op dit moment bestaat de gemeenschap uit 15 zusters.
We vertrokken na de eucharistieviering op donderdagochtend vanuit Amsterdam. Na een korte reis kwamen we rond het middaguur aan in het klooster. We waren precies op tijd om de eerste viering (Sext) bij te wonen. In de twee dagen die we in het klooster hebben doorgebracht hebben we meegeleefd met het ritme van de zusters. In de vieringen staan de psalmen centraal en is er tijdens de stilte gelegenheid voor meditatie. Helaas bleken de metten, die ’s ochtends om half zeven plaatsvinden, voor sommigen toch wat te vroeg!
Het Sint Liobaklooster ligt op een prachtige locatie in de duinen. Het weer was fantastisch en op donderdagmiddag hebben we een wandeling gemaakt naar het strand. Hoewel we ons doel niet bereikt hebben we wel erg genoten van de mooie omgeving. Ook de volgende dag, toen we met een kleinere groep op pad gingen, hebben we het strand niet gezien maar vanaf een hoge duin zagen we dit keer wel de zee.
Tijdens ons bezoek kregen we ook een betere indruk van het kloosterleven. We hadden een gesprek met een zuster, waarin ze ons vertelde over haar ervaringen in het klooster. We bekeken ook een documentaire en deden mee aan workshop over de geloftes die de zusters afleggen. De workshop begon met een gesprek over de monastieke geloftes van armoede, gehoorzaamheid, kuisheid en stabiliteit. Naar aanleiding van deze uitleg werden we uitgedaagd om te bedenken welke waardes belangrijk zijn in ons eigen leven. In het tweede deel van de workshop hebben we geprobeerd om dit in een schilderij weer te geven. Misschien is het resultaat hiervan nou niet direct geschikt voor een expositie maar de meesten van ons vonden het toch wel erg leuk om creatief bezig te zijn.
Op vrijdagavond waren we weer terug in Amsterdam. We kijken terug op een fijne tijd. Namens de hele groep wil ik Milou nog eens bedanken voor het goede idee en vooral voor de zeer professionele organisatie. Misschien gaan we volgend jaar weer?
Jeanine Bezuijen
foto: Milou de Rooij