Hoe het wantrouwen de wereld in komt doordat woorden verdraaid worden en hoe je dat tegen kunt gaan.
Dirk Jan Schoon vertelt wat hem raakt, fascineert en troost in de bijbelverhalen die op de zes zondagen van de veertigdagentijd en op paasochtend in de kerk gelezen worden.
Het zijn verhalen over de grote vragen die elk mens wel ken: over geluk, wantrouwen, lijden, inzicht, dood en leven. Steeds blijkt dat er geen eeuwige en afdoende antwoorden te geven zijn. Dat komt niet alleen doordat ons verstand te beperkt is om de complexiteit van het leven in één woord of gedachte te kunnen samenvatten, maar vooral ook omdat Gods genade groter is dan ons hart. Het zingen verlicht de zorgen van je hart en geeft uitdrukking aan je inspiratie.
Dirk Jan Schoon is bisschop van Haarlem in de Oud-Katholieke Kerk van Nederland.
Uit het interview:
“De zonde is niet het eten van die vrucht, maar het twijfelen aan Gods goedheid, dat is de grond van elke zonde, denk ik. Dat je denkt dat je het zelf moet doen en dat God niet voor je zorgt.”
Het hele evangelie verhaal is een beschrijving van de verleiding om macht te verwerven, het goede te doen om jezelf daarmee een status te geven en dat is nu net wat Jezus NIET doet. Tot op het einde toe.
De komende weken beginnen goed, er staan prachtige verhalen op het programma, maar na een paar weken krijgen we toch een onbehaaglijk gevoel: loopt dit wel goed af. En het loopt ook niet goed af, maar op een cruciaal moment laat God zien dat zijn macht nog net iets groter is en dat die iets doet dat wij ons nooit hadden kunnen voorstellen.
Wat ik aan deze verhalen heb? Ze zijn geniaal, omdat we ze uiteindelijk niet snappen… Je hebt het nooit in je greep en dat is voor mij z’n troost.
Om na te lezen:
Genesis 2, 4b-9 en 15-17 en 3, 1-7.
Romeinen 5, 12-21
Matteus 4, 1-11
Lied 529 uit het Oud-Katholiek Gezangboek