In het nieuwe jaar lag er weer een uitnodiging voor de Zilverplusbijeenkomst ‘op de mat’ of in de mailbox.
Een weetje: er staan op dit moment 21 mensen op de lijst die een uitnodiging ontvangen. Voor deze bijeenkomst ontving ik drie afmeldingen van trouwe bezoekers. Dus rekenden Geert en ik op 18 deelnemers. Iny had aangeboden deze keer salades te verzorgen bij de maaltijd. Een prachtig aanbod dat met beide handen werd aangegrepen, en terecht. De salades waren heerlijk.
Helaas werden we een dag voor de bijeenkomst geconfronteerd met afzeggingen wegens ziekte waardoor we acht deelnemers moesten missen. Verder werd er zeer ernstig winterweer voorspeld, de NS had haar dienstregeling er op aangepast. Gelukkig viel het op die ochtend zelf allemaal erg mee: Hein en Iny kwamen zonder problemen uit Emmeloord, ook op de fiets vanuit Diemen was goed te doen.
Will opende de bijeenkomst met een kort gedicht:
Welkom
Dit huis is een huis waar de deur openstaat,
waar zoekers en zieners, genood of gekomen,
hun harten verwarmen, van toekomst gaan dromen,
waarin wat hen drijft tot herkenning gaat komen,
de vonk van de Geest in hun binnenste slaat.
Dit huis is een huis waar gemeenschap bestaat,
waar zangers en zeggers bijeen zijn gekomen
om uiting te geven waar zij van dromen,
waardoor een beweging ontstaat die gaat stromen,
die nooit meer, door niemand, zich inperken laat.
Joan de Roos verhaalde van zijn werkzame leven in een Universiteitsbibliotheek.
De belangstelling voor boeken en voor een ordening hiervan zat er al jong in. Joan liet enkele jeugdboeken zien die hij toen al van een waardering – stempels van een olifant, de voorloper van de nu gehanteerde sterren – voorzag. Er werd geïnformeerd naar onze ervaring met lezen en boeken halen uit een Openbare bibliotheek. Er volgden vele persoonlijke ervaringen.
Joan heeft theologie gestudeerd aan de VU in Amsterdam. En tijdens zijn studie heeft hij al als werkstudent in de openbare bibliotheek en later in de universiteitsbiblotheek gewerkt. Dat laatste heeft hij 36 jaar, tot aan zijn pensionering met veel plezier gedaan.
Hij schets ons een beeld van zijn werkzaamheden en van de vele veranderingen welke hij in de loop der jaren heeft meegemaakt. Van boekenkasten naar de digitalisering van boeken en tijdschriften. Van een personeelsbestand van 150 collega’s naar nu 90 personen.
Nog steeds enthousiast over zijn werk vertelt hij over de vele taken waaruit zijn werk heeft bestaan. Het bestellen van boeken en digitale bestanden, het beheren van een leeszaal, lessen geven aan studenten en medewerkers, digitale webcursussen maken en landelijke en internationalecontacten onderhouden met collega’s en het inwerken in allerlei nieuwe systemen.
Veel is er in de loop der jaren dus veranderd. Waar er vroeger 12 balies waren voor informatie en boeken uitleen is dat er binnenkort nog één! Gevolg van de digitalisering. Het is belangrijk om een goede afstemming te hebben met de faculteit. Ook een verandering is de clustering van onderwerpen voor collectiespecialisten. Contacten onderhouden met de faculteit en ontwikkelingendaar bijhouden is heel belangrijk. Omdat steeds meer nieuwe groepen aan de VU zich aansluiten. Zoals boedhisten, hindoeisten, Hersteld Hervormden, doopsgzinden.
Na deze boeiende uiteenzetting volgde een hartelijk applaus. Will bedankte Joan en overhandigde hem een exemplaar van het boekje “Vrouwen houden de kerk wakker”. Daarna hebben we genoten van de maaltijd, de salades en de gesprekken. Kortom, het is weer een geslaagde bijeenkomst geweest.
De volgende staat gepland voor 19 maart. Het onderwerp is nog niet helemaal zeker. Maar daar wordt u nader over bericht.
Will Keman