Ervaringen jeugdambassadeur Raad van Kerken
Mw.Selwanes, afgevaardigde van de Armeense kerk in de Amsterdamse raad van kerken,
vertelt dat er in september 2007 een groep jongerenambassadeurs van de landelijke raad van kerken is aangesteld. Dit zijn jongeren die zijn aangewezen om hun standpunt te vertegenwoordigen in bijeenkomsten van de Raden van Kerken. De jeugdambassadeurs hebben een rapport gemaakt, waarin een aantal onderwerpen wordt besproken. Mw. Selwanes vat deze onderwerpen kort samen:
We zijn er nu: er wordt gepraat over jongeren ‘die de toekomst hebben’ maar ze zijn er nu, en niet alleen in de toekomst. De ambassadeurs observeren dat meningen van jongeren interessant gevonden worden, maar men weet niet wat ze er mee moeten, en hoe ze jongeren verder kunnen enthousiasmeren.
Identiteitsbewust: Jongeren merken dat geloof geen taboeonderwerp meer is in gesprekken met andere jongeren. Het geloof is een integraal onderdeel van de identiteit. Bij migranten geldt dit nog sterker. De Raad zou hierop kunnen inspelen, door jongeren uit te dagen en te stimuleren hierover te vertellen.
De kerk mag: jongeren hechten veel waarde aan traditionele elementen, vieringen etc. Zij zien de kerk niet als een organisatorisch bolwerk maar als een locaal actieve beweging. Jongvolwassenen zijn niet te beroerd om verantwoordelijkheid te nemen en iets te doen voor de kerk.
Oecumene: de doelstelling om één kerk te worden herkennen de jongeren niet zo. Zij stellen meer de ontmoeting centraal: je leert elkaar kennen, maar hebt niet de pretentie om allemaal hetzelfde te worden. Gesprek is belangrijk; je hoeft de theologische debatten niet te vermijden. Dit levert meer begrip en respect op. Het doel is niet om elkaar te overtuigen.
Bovenplaatselijk werk: jongeren leggen de nadruk op de plaatselijke kerk. Deelnemen aan grotere organisaties is goed, maar de ambassadeurs pleiten ervoor meer locaal te doen.
Vrijwilligers: jongvolwassenen leggen andere accenten bij vrijwilligerswerk: eigen zelfontplooiing en ontwikkeling zijn belangrijk. Jongeren meer betrekken kan door de eigen talenten van de jongeren aan te spreken. Jongeren willen liefst meewerken aan korte, duidelijk omschreven projecten.
Communicatie: de ambassadeurs pleiten ervoor meer geld vrij te maken voor en consequenter na te denken over de toepassing van nieuwe communicatiemiddelen. Een concrete suggestie is het opzetten van de website www.ikwilnaardekerk.nl, waarop mensen kunnen zien waar de dichtstbijzijnde kerken zijn, onafhankelijk van de denominatie.
Apologetiek: de praktische ervaringen en verhalen van jongeren kunnen van grote waarde zijn. Hiervan kan de Raad meer gebruik maken.
De vijftien ambassadeurs hebben het afgelopen jaar mensen en lidkerken bezocht en artikelen geschreven voor de website van de Raad.
De ambassadeurs hebben deelgenomen aan de Raadsvergadering in Amersfoort en een enquête afgenomen bij jongvolwassenen en leden van de lidkerken om overeenkomsten en verschillen aan het licht te brengen. Vorige week is het rapport besproken.
De ambassadeurs concluderen dat jongvolwassenen geen schaamte hebben over hun Christelijke identiteit. Zij pleiten voor meer bezoeken aan lidkerken en leden, willen meer aandacht voor vrijwilligerswerk en voor geloofscommunicatie. Jongeren willen wel participeren, zo signaleren de ambassadeurs, maar dan moet het gaan om concrete projecten. Daar kunnen mensen elkaar ook tegenkomen. Jongeren hechten minder waarde aan het instituut dat de Raad is, maar wel aan wat er praktisch voorgebracht wordt.
In haar reactie op het rapport heeft de Raad gezegd bij nieuwe projecten meer jongeren te willen betrekken. Het ambassadeurschap zal gecontinueerd worden en het rapport wordt in de lidkerken besproken.
De voorzitter vraagt welke nog niet genoemd punten mw. Selwanes zelf bijzonder belangrijk vindt.
Mw. Selwanes noemt twee punten. Ten eerste kan de Raad volgens haar veel beter gebruik maken van haar naam door in de publiciteit te treden. Ten tweede zou moeten worden nagedacht over de rol van de jongeren voor de volgende generatie. Je zou eigenlijk al plannen moeten maken voor het betrekken van de kinderen. Misschien kan de Raad hierbij helpen. Een gemeenschappelijk kenmerk van de ambassadeurs is dat zij als kind goede ervaringen hadden in en met de kerk.